ViaWMO: net dat stapje extra
10-06-2018
Dat Gwen Fleuren van ViaWMO een passie heeft voor haar werk, is direct te merken wanneer je met haar in gesprek gaat. Ze doet er alles aan om het beste in haar cliënten naar boven te halen. Daarbij komt een achtergrond in het maatschappelijk werk af en toe goed van pas. Tijd voor 5 vragen om daar meer over te weten te komen.
1. In jullie visie staat dat jullie mensen keuzemogelijkheden willen geven, waardoor ze buiten hun (referentie)kader kunnen kijken en acteren. Hoe zorgen jullie daarvoor?
‘Iedereen denkt binnen eigen kaders en dat is begrijpelijk: we hebben in een bepaalde richting of een paar richtingen gewerkt, we hebben een opleiding gevolgd om te gaan werken of onze hobby uit te voeren of vrijwilligerswerk te verrichten. Echter als je ‘moet’ re-integreren of in een outplacementtraject zit word je toch gedwongen om verder te kijken en denken dan je bent gewend. Dat kan best wel eng zijn en geeft nogal wat onzekerheden. Mensen houden vanuit de basis niet van verandering, al kan de een daar wat beter mee omgaan dan de ander, dus zeker gedwongen verandering is best lastig. Daarnaast kunnen er bij klanten zaken meespelen als gevoelens van oneerlijkheid, onmacht, schaamte en rouwverwerking naast de mogelijk fysieke en mentale klachten. In onze begeleiding proberen wij door het inzetten van bepaalde methodieken-theorieën klanten inzichten te geven. Dat doen we in combinatie met psycho-educatie waardoor ze ruimte kunnen creëren in hun denken en doen en zich daardoor open kunnen stellen voor nieuwe ervaringen. Ook het inzetten van onderzoeken (zoals assessments en loopbaanoriëntatie), of het lopen van stages in mogelijke functies horen daarbij.’
2. Naast re-integratie bieden jullie ook psychsociale ondersteuning. Is tussen deze twee altijd een duidelijke scheidslijn, of vloeien ze ook weleens in elkaar over? Zo ja, kun je hier dan een (geanonimiseerd) voorbeeld van geven?
‘Afhankelijk van de vraag van de klant of opdracht is daarin een scheidslijn of wordt het in een traject gecombineerd. Een voorbeeld waarbij we psychosociale ondersteuning hebben ingezet was het traject van Roos (niet haar echte naam). Zij had een Wajong-uitkering en geen perspectief op een baan. Daarnaast was ze extreem onzeker. Door middel van een intensief ‘Werkfit maken’-traject hebben we haar inzicht kunnen geven in eigen talenten, competenties en vaardigheden. Daarnaast hebben we alle zaken in haar leefgebieden in kaart gebracht, waarna we belangrijke belemmeringen uit de weg hebben kunnen ruimen. Roos werd bevestigd in haar kwaliteiten en talenten waardoor er gewerkt kon worden aan meer zelfvertrouwen. Arbeid en succeservaringen hebben een grote invloed op het opbouwen van zelfvertrouwen. Roos heeft inmiddels haar droom kunnen waarmaken en is werkzaam binnen de marketing-branche. Ze heeft nu iets bereikt waarvan ze een jaar geleden nooit van had durven dromen. Door middel van jobcoaching werken we op dit moment aan behoud, verder herstel en het vergroten van zelfvertrouwen.’
3. Welk traject uit de afgelopen 10 jaar is jou het meest bijgebleven?
‘Ik heb heel veel goede ervaringen met positieve trajecten van het UWV, maar soms zijn er situaties waarin je als re-integratiebureau gewoonweg een stapje verder moet gaan om een klant verder te helpen. Dat is tenminste dat is het uitgangspunt van viaWMO. Een traject dat mij erg is bijgebleven is het re-integratietraject van Rob (niet zijn echte naam). Rob kwam vanuit Australië naar Nederland. In zijn vaderland had hij na een zware jeugd met misbruik en weglopen zijn draai gevonden als begeleider in een zwaar bewaakte gevangenis. Helaas raakte hij verslaafd aan alcohol en na een intensief traject werd PTSS bij hem geconstateerd. Na zijn emigratie naar Nederland kostte het hem moeite te accepteren dat hij (mede doorgezondheidsproblemen) niet meer aan de slag kon als begeleider – bewaker. Hij was gemotiveerd, maar viel door psychische en lichamelijke klachten steeds opnieuw uit. Uiteindelijk belande hij na een juridische strijd met het UWV in de WIA. Meer hulp bleek noodzakelijk en dus schakelde ik onder meer huisarts en maatschappelijk werk in. Uiteindelijk ben ik begonnen met het verzamelen van bewijs dat er geen arbeidsmogelijkheden meer waren. Op basis hiervan heeft Rob ten slotte een IVA toegekend gekregen. Met mijn jaren ervaring als counselor, mijn werkzaamheden binnen het maatschappelijk werk en de krediet bank wist ik deze wegen te bewandelen. Hoort dit bij re-integratie? Deels misschien wel en deels ook niet. Maar wat doe je als je merkt dat onrecht zegeviert (in ieder geval in mijn ogen)? Loslaten en niet meer omkijken? Soms wel maar in dit geval kreeg ik dat niet over mijn hart. Dat is ook de reden dat dit traject mij altijd zal bijblijven.’
4. ViaWMO viert dit jaar het 10-jarig jubileum. Wat zijn wat jou betreft hoogtepunten van deze 10 jaar?
‘Op persoonlijk vlak is een belangrijk succes mijn start als eenmanszaak vanuit een WW-uitkering. Binnen 6 maanden na de start was ik financieel onafhankelijk. En dat terwijl het UWV eerst weinig heil zag in mijn plannen! Nog een belangrijke mijlpaal was in 2010, toen ik mijn eerste personeel kon aannemen. In 2015 ontmoette ik mijn levenspartner en dat was zowel op zakelijk als op persoonlijk vlak een belangrijk moment. Inmiddels hebben wij samen een prachtige dochter. Op zakelijk gebied hebben we ook zware momenten gehad. Zo was 2013 een moeilijk jaar, door o.a. wetswijzigingen die kort daarvoor waren ingevoerd. Gelukkig hebben we dit als bedrijf ‘overleefd’ en konden we in 2015 zelfs naar een mooi nieuw pand verhuizen. De belangrijkste huidige successen zijn voor mij onze goede resultaten bij tevredenheidsonderzoeken van opdrachtgevers en cliënten. Ook kunnen we zeer veel trajecten succesvol afronden. Ik denk dat de klanttevredenheid zo hoog is door ons onderscheidend vermogen: we bieden niet alleen outplacement en re-integratie, maar ook psychosociale begeleiding. Daarom bieden we maatwerk, waarbij we als dat nodig is ‘out of the box’ kunnen denken. Daarbij gaan we altijd uit van een gelijkwaardige samenwerking tussen coach/begeleider en cliënt.’
5. Opvallend: jullie werven momenteel uitkeringsgerechtigden voor een leerwerktraject tot Personal Trainer. Kun je meer vertellen over de achtergrond en de inhoud van dit project?
‘Oude liefde roest niet! Van origine ben ik sportdocent en ik heb 17 jaar les gegeven. In 2012 ben ik gestopt met lesgeven, want het was niet meer te combineren met het werk als re-integratiedeskundige. Echter zit het sporten in het bloed en is er de laatste jaren een steeds grotere behoefte aan Personal Trainers in sportscholen. Mensen willen meer persoonlijke aandacht en een persoonlijk plan met specifieke doelstellingen als het gaat om sport en gezondheid. Hierop ben ik in samenwerking met een opleider een traject gaan inrichten. Het traject in een notendop: de cliënt wordt in 8 maanden opgeleid tot Personal Trainer. De cliënt gaat naar school en moet ook thuis studeren en stage lopen. De opleiding bestaat uit 3 modules waarvan de 1ste en 2de wordt afgesloten met een theorie-examen, praktijkexamen en portfolio. De klant zoekt zelf de stage, aan de hand van het wel of niet succesvol vinden van een stage maken wij een inschatting hoe het opvolgend zal verlopen als iemand daadwerkelijk zal gaan solliciteren. Afhankelijk van de woonplaats van een klant gaan we kijken of we iemand binnen ons bestaande netwerk van sportscholen kunnen aanbieden of dat we een nieuwe sportschool kunnen benaderen. Uiteraard wordt er ook gewoon gesolliciteerd op openstaande vacatures van fitnessinstructeur of personal trainer. Wij begeleiden de klant tijdens de scholing, bezoeken de stageplaats en gaan op zoek naar banen. De klant wordt begeleid in zelfstandig solliciteren en/of het opstarten van zijn eigen onderneming als personal trainer. Het is dus een omvangrijk, nuttig traject met een goede kans op een baan!’
