Echt, ik heb wel al 100 dingen gedaan! π
Mijn 1ste baantje was aardbeien en tuinbonen plukken π en toen kwam er een oppasbaantje bij πΆ. Tijdens schoolvakanties ging ik poetsen 𧽠en heb ik leren strijken, want de eigenaar droeg alleen maar blouses π. In een gezin met 5 kids was er ALTIJD strijk π.
Natuurlijk ontbrak een krantenwijk niet ποΈ en werkte ik ook in de snoep-snackkraam π van het openbare zwembad π tijdens een zomervakantie. De ouders en broer van een goede vriendin hadden een fruitbedrijf en boomkwekerij π, waar ik vele zaterdagen schoffelend doorbracht en kersen plukte (en vooral at π).
Eenmaal oud genoeg vond ik mijn weg naar Vroom & Dreesman (wie kent die nog?!) ποΈβ¦ Ik heb er zelfs nog steeds een winterjas van π§₯. Daar mocht ik in de verkoop werken en vond ik ook mijn weg naar de horeca π½οΈ, waar ik startte in een cafΓ© en later in een exclusief restaurant ging werken. Heerlijk werk, meters maken, aanpakken, mensen een leuke avond bezorgen β Love it! π
Na de basisschool kreeg ik het advies LTS en ik dacht: “Hell no!β π Dus ik ging naar de MAVO, die ik met de nodige verveling heb afgerond π₯±. Achteraf snapte ik het LTS-advies wel; ik ben een praktische aanpakker πͺ. Toen ik daarna naar het CIOS ging, stapte ik snel over naar het geven van groepslessen zoals (step)aerobic, BBB, Thai-Bo π, en ik entertainde iedereen, van 4-jarige kids met kinderdansjes tot de 50-plussers met andere groepslessen. Als het maar op muziek was! πΆ
Ik had nog een uitstapje naar een GGZ-instelling, waar ik werkte als sportbehandelaar en ontdekte dat ik méér wilde dan alleen sportlessen geven. Ook zag ik mezelf niet tot mijn 65ste rondlopen in een Jane Fonda-aerobicpakje met hoge beenwarmers π€£. “Ik wil mensen helpen,” besloot ik, en zo startte ik de deeltijdopleiding social work. Als 26-jarige groentje π was ik op één na de jongste in de klas… en ik maar denken dat 26 al oud was om iets nieuws te gaan doen! π
Vier jaar bikkelen, en ik had mijn diploma in the pocket π. Die jaren waren zwaar β punt! Mijn dagen waren laaaaaaannnnnng π΅, en een sociaal leven was er gewoonweg niet. In die tijd werkte ik bij het maatschappelijk werk en dat was geweldig π! Ik leerde zoveel van cliΓ«nttrajecten, groepswerk, en schuldhulpverlening. Wat een waardevolle ervaring!
In mijn laatste jaar werd ik gevraagd om over te stappen naar een re-integratiebedrijf. Dat wilde ik wel 3 maanden proberen π. Die maanden werden 2 jaar, en toen besloot de eigenaar ermee te stoppen. Nadat alles stopte, besloot ik maar weer te solliciteren. Bij één partij kwam ik zelfs 3 keer te laat en dat werd me niet in dank afgenomen π. De kosmos liet me te laat komen π.
Toen besloot ik het zelf te doen en een onderneming te starten π£. Ik kocht de inboedel over en maakte een doorstart, ook al belandde ik in de WW. Binnen 6 maanden had ik een goedlopend bedrijf en mocht ik de ontvangen uitkering aan het UWV terugbetalen, helemaal! π₯³. Ik ontdekte echter dat het runnen van een re-integratiebureau complexer was dan gedacht πΌ.
Na 2 jaar kon ik mijn eerste personeelslid aannemen, maar door de crisis in 2012 moest ik verder als ZZP’er. Ik besloot mijn dienstenaanbod uit te breiden π οΈ en kon na 2 jaar weer personeel aannemen. Sindsdien hebben we veel fantastische collegaβs gehad, maar ook wat minder goede π .
In 16 jaar ondernemen ben ik 3 keer ernstig ziek geweest en belandde ik twee keer in het ziekenhuis π, waarbij het herstel een jaar duurde. Toen werd er zelfs een hersentumor ontdekt, die is verwijderd. Het was ook als ondernemer een eigen re-integratie. Gedurende de jaren bleef ik me ontwikkelen met opleiding, intervisie en coaching π.
Mijn plannen voor de komende jaren? viaWMO verder ontwikkelen, een opleiding arbeidsdeskundige en gelaatkunde volgen π©βπ en meer samenwerken voor win-win situaties. En nog veel meer π.
Wat ik meeneem? Doen wat ik leuk vind en genieten van het werk, mijn collegaβs en onze klanten! β€οΈ